Brouwerij De Hoorn brouwde in 1975, tijdstip van het aantreden van Jan Toye, 250.000 hl. In 1968, in volle flower power-periode, waren de speciale bieren nog 10% van de markt, maar dit zou spoedig omslaan. In 1984, jaar van het Bier, was dit reeds 25%. Palm profiteerde optimaal van deze come-back en had gedurende vijfentwintig jaar haar “zeven vette jaren”. Sedert 1998 is er stagnatie in de speciale bieren-markt en vandaag zelfs een lichte terugval. Met de monoproduct-cultuur kon niet worden doorgegaan. Palm kocht Rodenbach (100%), Boon ( 50%) en Gouden Boom (100%) en diversifieerde zo haar gamma. Tegelijkertijd bouwde het een “state of the art” brouwerij in Polen, een avontuur dat aanvankelijk dreigde mis te lopen, maar succesvol op de juiste sporen werd gezet door crisismanager Ludo Vermeir, die thans het hele brouwerijgebeuren in handen heeft.
Vandaag doet Palm Breweries met haar vijf sites 1,9 miljoen hecto-liter en is in België de vierde grootste brouwerij geworden, na Interbrew, Alken-Maes en Haacht. Het heeft een omvangrijk gamma (zie foto) waarin de vier gistingswijzen als enige brouwerij in België vertegenwoordigd zijn: spontane gisting met Boon, gemengde gisting met Rodenbach, hoge gisting met Palm en Gouden Boom en lage gisting met Browar Belgia.
In Polen wilde Jan Toye aanvankelijk speciale bieren vermarkten, maar daar zat hij er serieus naast. Vandaag brouwt men in Polen pils, goedkope pils in blik, (want de Polen hebben geen koopkracht) en experimenteert men met op basis van bier bereide low proof drinks, zoals Lemon’s en Ginger’s Beer.
Vorig jaar bedroeg het productievolume al 830.000 hectoliter, en de vooruitzichten zijn veelbelovend, want de Poolse markt groeit erg snel (vandaag nog maar een per capita verbruik van 30 liter). Palm breweries beschikt over erg gesofisticeerde en kostenvriendelijke brouwerijen, ook in België, en kan zo ook aan goede prijzen loonbrouwen. Dat doen ze dan ook voor o.m. John Martin en Alken-Maes (Martin’s Pale-ale, Gordon’s, Brugs tarwebier) en voor Holsten in Polen.
Maar de Palm-toplui lonken ook naar de export. Er werd vorig jaar een nieuwe exportafdeling opgericht, die vlijtig haar huiswerk deed op de verschillende exportmarkten. Als prioritaire landen kwamen Frankrijk, het Verenigd Koninkrijk, Italië, Spanje en de Verenigde Staten uit de bus. We ontmoetten Dirk Aarts, de nieuwe exportmanager ( die ook zijn sporen in Polen verdiende) onlangs in Rimini, waar hij zijn ambities met de Palm-bieren niet onder stoelen of banken stak. Palm is behoorlijk laat met zijn exportplannen, maar beter laat dan nooit. Het is echter weinig waarschijnlijk dat nog zo’n wingewest als Nederland ontdekt wordt, daar werd men op twintig jaar het meest verkochte Belgische speciaalbier met meer dan 200.000 hectoliter Palm. De Palm zal ook niet op elke markt dezelfde alcoholgraad hebben, want elke markt is anders. Zo is de 5,2 graden van Palm bij ons maar gewoontjes maar in Engeland al behoorlijk ‘strong”.
Palm Breweries investeerde voor deze exportmarkten ook in een nieuwe bottellijn van twee miljoen euro, voor one-way doosjes van 6 flessen.
Het is duidelijk: Palm is van een monoproductbrouwerij geevolueerd naar een multi-nicheplayer. Het laatste woordje in het logo: “independent” staat er hoog in het vaandel. Jan Toye zal dit ferm bewaken, de winkel kan hij met een gerust hart overlaten aan zijn co-bestuurder Ludo Vermeir. Deze Deurnenaar, psycholoog met stevige background in de voedingsnijverheid ( hij was marketeer en general manager bij Smith’s en Nordic Foods) heeft zijn goudwaarde bewezen met de Poolse turnaround. Hij is tevens een sterk teamspeler en people-manager, op handen gedragen door zijn 500 medewerkers.
Met deze tandem vijftigers gaat er nog wel wat vuurwerk komen….
