Vinkenbier op komst?

Vinkenbier op komst?

Het is niet te geloven wat me overkomen is onlangs. Ik word gevraagd voor een proeverij in het Limburgse plaatsje Geistingen. Dat ligt vlak bij Kessenich, waar mijn vaderlijke roots liggen. En wat blijkt? In Geistingen is er nog een hele tak Vinkens, waaronder zelfs een brouwer!

De familie Vinken stamt af van een groot landbouw- en brouwersvolk. Het brouwen van bier in klein familieverband is waarschijnlijk ontstaan rond de jaren 1870. Dat ging over van vader op zoon, de eerste was Christiaan Vinken, gehuwd met Maria Rutten. ( jawel, ik ben ook nog ver familie van Paul Rutten van Gulpener Bierbrouwerij). Jan Vinken zette het bedrijf verder na het overlijden van Christiaan in 1931. In 1937 was het gedaan. Jan moest naar het leger en werd in 1939 gemobiliseerd. Tijdens de oorlog kon er dus niet gebrouwd worden, er waren niet voldoende grondstoffen en de bezetter nam het koper weg. Toch bleven de Vinkens hun brouwersbloed trouw en werden ze in 1937 depothouder van Cristal Alken. Maar het zelfstandige bestaan werd zwaarder en zwaarder, en tenslotte vestigde Jan zich in 1963 als magazijnier van de brouwerij Alken in Maaseik, wat hij tot aan zijn pensioen in 1975 bleef doen. Was dit het einde van de Vinkens in de bierwereld? Neen, vier jaar later begon ondergetekende aan zijn biercarrière, niet meer als producent of distributeur, maar als jurist, verkoper, marketeer en tenslotte: uitgever. Hoe een dubbeltje rollen kan. Mijn vader zaliger heeft er me nooit over verteld, dat de neef van zijn vader nog in het bier zat…Het waren de dorpsmensen van Geistingen die me er op wezen.

Het Vinkenbier moet heel lekker geweest zijn destijds, volgens de oude bakker die nog leeft. Je had de keuze tussen licht bruin, dubbel bruin en “oud bier”. Jan Vinken brouwde driemaal per week een brouwsel van 2500 liter. Dat bier werd in tonnen naar particulieren en herbergen gebracht met paard en kar. In het gezellige café ‘Orgelhuis” op de markt van Geistingen kreeg ik al deze verhalen te horen, en natuurlijk willen de inwoners van het rozendorp hun Vinkenbier terug. Ik ga ze daarbij helpen. We vinden wel een brouwer om een gelegenheidsbier te maken volgens een goed recept. Maar het mag niet tè hoppig zijn, daar is Limburg nog niet klaar voor….

Bron: Ben Vinken

Reacties