ST. Feuillien

ST. Feuillien

Het gebeurde op een prestigieuze plek, de uitreiking van de World Beer Awards vorig jaar. In de Londense Hurlingham Club deden uiteraard heel wat Belgen mee, en ze kaapten mooie prijzen weg. Zo ging de award voor beste abdijbier/trappist pale ale ter wereld naar St. Feuillien Blond. Die werd dankbaar in ontvangst genomen door Benoît Friart, die samen met zijn zus Dominique de familiale brouwerij runt.

Dat zal dubbel deugd hebben gedaan, want om het bier in Le Roeulx te kunnen brouwen, werd de laatste jaren flink geïnvesteerd in de brouw- en bottelcapaciteit. Jarenlang brouwde men er enkel de St. Feuillien Tripel, de overige bieren werden uitbesteed aan Brasserie du Bocq in Purnode. Over de kwaliteit van dat bier niets dan goeds - Du Bocq is een uitstekende loonbrouwerij - maar met eigen ketels kan een authentieke brouwer zijn eigen accenten leggen.

Benoît verkocht zijn goeddraaiende bierhandel aan Alken-Maes, en legde zich met zijn zus (een voormalige uitgeefster) volledig toe op de brouwerij. Die werd in de jaren zestig en zeventig stilgelegd omdat hun ouders te laat waren met de omschakeling van lokale pils naar speciaalbieren.

Nu stroomt het hele gamma van St. Feuillien (er is een bruine, blonde, tripel, een kerstbier en sinds twee jaar ook een Saison) uit de eigen ketels en draait de export op volle toeren. Vorig jaar nodigde Dominique Friart me uit voor een bijeenkomst met al haar importeurs uit de hele wereld, en dat was bepaald indrukwekkend. De dynamische vrouw reist de wereld af om haar bieren te slijten, en ondertussen weet ze ook nog nieuwe segmenten te creëren zoals enkele jaren geleden met de Grisette Bosvruchten, een fruitbier op basis van witbier en woudvruchten dat veelvuldig werd gekopieerd op het hoogtepunt van de fruitbierenrage. Thans bereidt ze de lancering voor van alweer een nieuw bier, waar zelfs ondergetekende nog niets over mag weten. Dat nieuwtje reserveren we voor een van de volgende afleveringen.

Maar nu terug naar de blonde St. Feuillien. Alweer springt dit bier eruit omdat het hergist is in de fles. En je proeft duidelijk de kruidige toets die van zijn grote broer, de Tripel, een uniek bier maakt. Die kruidige toets is overigens een typisch kenmerk van heel wat Waalse bieren.
St. Feuillien is een brouwerij die we in de gaten moeten houden. Men speelt er intelligent in op de biertrends in de markt en met beperkte middelen weet men toch mooie successen te boeken. De vrouwelijke touch van Dominique zit daar zeker voor iets tussen.

Bron: Ben Vinken, De Morgen, 24 februari 2011