Het was in oktober 1997 dat initiatiefnemers Alain Pinckaers en Benoît Humblet ervoor zorgden dat men opnieuw begon met het brouwen van bier binnen de muren van de abdij. Met een capaciteit van 10 hl, was de brouwzaal van destijds nogal beperkt.
Het gaat hier inderdaad om een hervatting van een brouwactiviteit, want al in de 13e eeuw brouwden Cisterciënzermonniken hier bier. Dit bier verschilde uiteraard van wat er nu gebrouwen wordt. Het alom gebrouwen bier was toen veel minder sterk, maar veel gezonder dan water, dat niet gekookt was en daarom rijk aan bacteriën. Het spreekt vanzelf dat het bier dat hier sinds 1997 gebrouwen wordt veel beter is dan het bier dat hier vroeger in de abdij door monniken gebrouwen werd.
De brouwerij is goed geëvolueerd: de brouwzaal is vervangen door een 25 hl-brouwzaal. Brouwers Virginie en haar rechterhand Pedro kunnen met deze brouwzaal 3 keer per etmaal brouwen.
In de loop van het jaar 2000, enige tijd nadat hij Virginie Harzé inwijdde in de brouwgeheimen van de Val Dieu-bieren, vertrekt Benoît Humblet. Hij heeft waarschijnlijk een ander project in zijn hoofd. Vanaf dan is Alain de enige kapitein aan boord. In hetzelfde jaar neemt Michaël Pelsser - de neef van Alain Pinckaers - een participatie in de brouwerij en gaat hij zich vooral toeleggen op de promotie van de Val Dieu-bieren.
In 2012, dus 15 jaar na de heropstart van bierproductie binnen de muren van de abdij, haalt de brouwerij een jaarproductie van 8.000 hl en stelt ze 6 personen te werk. Dit is niet zo slecht en Alain voorziet om in het jaar 2016 een jaarproductie te halen van 15.000 hl.
De huidige productie van 8.000 hl is als volgt samengesteld:
Bière de Noël: 550 hl (7 vol.% alc.)
Grand Cru: 750 hl slechts in 75 cl. (10.5 vol. % alc.)
Blonde: 2.300 hl (6 vol. % alc.)
Triple: 2.300 hl (9 vol. % alc.)
Brune: 2.300 hl (8 vol. % alc.)
Top 5:
Tripel Karmeliet
Orval
Chimay Rood
Val Dieu Triple
La Chouffe
Ook zou ik graag La Rousse des Fagnes toevoegen, maar dit bier is, net als de brouwerij, van de markt verdwenen.
Michael Jackson heb ik alleen gekend tijdens het tijdperk waarin wat hij vertelde niet overeenstemde met wat in zijn boeken verscheen. Hij kon een brouwerij maken of kraken. Zo gaf hij internationale faam aan ons typische abdijrestaurant La Casse Croute terwijl hij terzelfder tijd de reputatie van een kleine, ontluikende brouwerij zoals Abbaye des Rocs naar beneden haalde.
Christian Deglas, moet als verdediger van de Waalse bieren, eveneens vermeld worden.
Ik verkies 100 maal bier boven wijn. Voor mij liever een avondje met bier dan een avondje met wijn. Bij amateurwijnproeverijen zijn er te veel charlatans, wat nu soms ook bij bierproefavonden het geval is. Een wijnliefhebber zal gemakkelijker het verschil proeven tussen een jonge en een oude wijn. Bij bier is dit moeilijker. Bij een maaltijd drink ik liever een fles wijn, die ik met mijn tafelgenoten deel.
Eerst en vooral denk ik aan mijnheer Maudou van Louvain-La-Neuve. Hij is onze consultant sinds het begin van de brouwerij. Hij bekijkt niet alleen ons probleem van vandaag, maar eveneens onze mogelijke problemen voor de toekomst. Hij geeft dus raad voor de toekomst, waarbij hij rekening houdt met lessen geleerd uit het verleden, bij andere brouwerijen.
Bij onszelf denk ik aan Virginie Harzé. Wat het brouwen betreft, heeft zij alles hier geleerd nadat ze eerst haar studies had beëindigd in de landbouwschool van La Reid. Virginie behaalde in La Reid een graduaat in de landbouwkunde oriëntatie agro-industrie en biotechnologie. Na een stage van 3 maanden bij Meura werkte ze als laborante bij Alken-Maes, waar zij zich vooral bezighield met het analyseren van de Grimbergenbieren. Sinds 8 jaar is Virginie bij ons tewerkgesteld. Een klein detail: Virginie Harzé is geboren in... Harzé.
Zonder de persoon in kwestie te kennen heb ik bewondering voor de marketingman bij Brouwerij Bosteels. Ik ga, echter, niet akkoord met het proces dat ze hebben aangespannen tegen het glas en de glasdrager van het La Corne-bier.
Voor mijn firma ken ik geen personen die een marketingbijdrage hebben geleverd. Het Waalse AWEX heeft zich echter, met zijn gemeenschappelijke paviljoen, al veel en - voor ons - nuttig ingespannen in het buitenland.
Voor onze marketing is dit een goede zaak. Wij bevinden ons ergens tussen trappisten- en abdijbieren. Wij brouwen binnen de muren van een abdij. Maar trappistenbier is niet de enige referentie. Dankzij mijn marketingervaring kan ik besluiten dat mijn bieren en de marketing eromheen het verschil moeten maken.
Het is meer dan verdiend, de verscheidenheid aan Belgische bieren is enorm. Maar wij, Belgische brouwers, brengen niet altijd bieren van uitstekende kwaliteit op de markt. Bieren die uitgevoerd worden moeten onberispelijk zijn.
Europa gaat te ver volgens mij. Het FAVV is een goede zaak, maar ze moet niet te ver gaan. Indien ze veeleisend blijft voor kleine details dan zullen de kleine ambachtslui (brouwers of anderen) verdwijnen. Ik stel mij echter toch de vraag of de mensen van het FAVV al alle brouwerijen van België hebben bezocht. Bij het proeven van producten van sommige brouwerijen heb ik toch mijn bedenkingen hierover.
De Belgische brouwer is hierin niet reactief genoeg. In al zijn naïviteit denkt de Usaanse consument dat Belgian Style synoniem is voor Belgisch bier. (n.v.d.r. Freddy Heineken besloot destijds, op zijn eentje, om het woord IMPORTED in het GROOT op zijn flessen te laten drukken). Voor Freddy is dit ene feit de oorzaak van het succes van Heineken in Usanenland. Zouden de Belgische brouwers zich daardoor niet laten inspireren? Ze zouden hetzelfde kunnen doen door de volgende boodschap te laten drukken op hun etiketten: IMPORTED FROM BELGIUM
Het is soms eenvoudig om onze brouwersbelangen te verdedigen. Beste Belgische brouwer, wanneer je de volgende keer in Usanenland eens in een beerstore rondloopt, bekijk dan eens grondig een fles Stella Artois. Het woord IMPORTED staat er in het groot op. Daar in Leuven hebben ze Sir Freddy wel begrepen.
Belgen zijn zich zeker voldoende bewust van de kwaliteit van Belgisch bier. Maar ook in het buitenland brouwt men uitstekende bieren, bijvoorbeeld de Duitse pilsbieren.
In onze regio verkoopt de Val Dieu Blond in kleine glaasjes even goed als de pilsbieren. Wanneer de consument steeds hetzelfde drinkt, dan krijgt hij de indruk dat wat hij drinkt steeds maar verbetert. Het is een streekfenomeen.
De Schotse en Ierse bieren zijn niet mijn favoriete bieren. Desondanks worden ze heel vlot geschonken in hun streek van herkomst.
Persoonsgebonden herinnering: mijn eerste ontmoeting met Anthony Martin. Hij begroette mij met de woorden: “Welkom in de bierwereld!”
Feitgebonden herinnering: toen ik met Benoît begon, zei hij me tijdens het eerste brouwsel: “Ik amuseer mij zoals in het begin.”
Waarom heb je voor dit beroep gekozen? Dankzij Benoît. Wij hebben 13 jaar goed kunnen samenwerken. Voordien was ik groothandelaar in melkproducten, waarbij het ging om het verkopen van een product. Bier is anders, het is passie verkopen en het meest fantastische is dat ik alle dagen bijleer. In de wereld van het bier voeren de commerciëlen oorlog, terwijl de technische mensen van verschillende brouwerijen ideeën met elkaar ideeën uitwisselen... Dat is ons bierwereldje.
