Leffe Bruin

Leffe Bruin

In het kielzog van de Trappisten ontstonden er heel wat abdijbieren, meer als dertig tot op heden. Het is namelijk zo dat de Trappistenpaters de productie altijd beperkt hebben, ze gingen er immers van uit dat ze een “abdij met een brouwerij” waren, en niet andersom. Dat opende perspectieven voor lekenbrouwers die een akkoord sloten met een of andere abdij. De eerste abdijen die dat deden waren Maredsous, kort na de tweede wereldoorlog, en Leffe, in 1952.

Er volgden heel wat andere brouwerijen zodat ondertussen het segment van de abdijbieren in volume heel wat groter is dan dat van de trappisten. Ze hielden wel dezelfde bierstijlen aan, ook hier dus heel wat dubbels en tripels.

Sedert enkele jaren dragen de abdijbieren die royalties betalen aan de kloosters met wie ze een overeenkomst hebben het logo ‘erkend Belgisch abdijbier”, dit om de wildgroei aan banden te leggen van speciaalbieren die iets of wat met een heilige te maken hadden.

Het blijvend succes van de abdijbieren heeft veel te maken met het grote aanbod van geuren, kleuren en smaken. Leffe bv. heeft nu een gamma van zes bieren, voor elk wat wils dus. (Blond, Bruin, Tripel, Radieuse, 9, Kerstleffe en Leffe Ruby)

Leffe BRUIN

De absolute marktleider in België en Frankrijk is Leffe. In 1952 sloot Albert Lootvoet van de gelijknamige brouwerij uit Overijse een royalty-akkoord met de Norbertijnen van de abdij van Leffe, uit Dinant. Aanvankelijk werd er enkel een bruine, “dubbel” versie gebrouwen. Toen de brouwerij later overging in handen van Brouwerij Grade uit Mont-Saint-Guibert en daaropvolgend eigendom werd van Interbrew, kwamen er enkele versies bij: Triple ( lieten ze brouwen en hergisten bij Du Bocq in Purnode), Radieuse, Vieille Cuvée en....voor de Franse markt werd er een Leffe Blonde gebrouwen.

Leffe Bruin  is 6,5 graden sterk, gemaakt met donkere mouten, kandijsuiker en gist, en is aan de zoete kant.

Het uitzicht is herfstbruin, met mooi en wandklevend schuim met caffe latte kleur.

De smaak is volmondig, zoet en met een subtiel bittertje in de afdronk. Je proeft vanille, leder, gekonfijte pruimen, toffee en wat geroosterd van de gebrande mouten.

Heel mooi in balans.

Bron: Ben Vinken, De Morgen Magazine