Kerstbieren, daar zijn we goed in in dit landje. Maar lentebieren? Die traditie bestaat niet echt, in tegenstelling tot de ons omringende landen. Denk maar aan de Lentebok in Nederland, of het Bière du Mars uit Frankrijk, of nog de Mai Bock uit Beieren. Bij mijn weten werd er in België wel wat voor de export gedaan, zoals bv. St. Feuillien een paasbier maakt voor de Deense markt ( daar is dat echt een grote traditie), maar een echt lentebier hier lanceren, daar is InBev met Leffe Printemps toch wel de eerste in.
Vermoedelijk hebben de Leffe-marketeers zich laten inspireren door de Franse markt, dat deden ze ook al met hun Kerstleffe. Die seizoensbieren slagen daar wel aan, en waarom zou dat niet lukken in België? Met Kerstleffe lukte het in elk geval, en vermoedelijk zal dit ook wel het geval zijn met het lentebier, want als je het meteen in 20.000 cafés kan distribueren en ook in de grootdistributie breed kan uitrollen kan het normaal niet stuk lopen. Tenzij het bier niet te drinken is natuurlijk. En dat kunnen we moeilijk verwachten van de Leuvense brouwers, die beschikken over de modernste proefbrouwerij ter wereld. Wat opvalt bij het opsnuiven van het aroma is die typische Mont-St. Guibert-gist, het DNA van alle Leffes. Je ruikt als het ware van een straat ver dat het een Leffe is. Tenzij je sterke kruiden gebruikt en hergisting toepast, zoals La Chouffe dat – en dat weten weinigen- haar gist in het prille begin van de brouwerij bij Mont St. Guibert ging lenen, de vroegere site waar Vieux-Temps en Leffe gebrouwen werden. Hij ging dicht in het begin van de jaren negentig, bij een reorganisatie. De giststammen verhuisden zo naar Leuven, waar ze trouwens in het researchcenter een bibliotheek bijhouden van wel 1000 giststrengen, van bieren van over heel de wereld die in de groep zitten.
Leffe Printemps is, laten we daar geen doekjes rond doen, een echt marketingbier. De aperitiefcampagne met de hapjes waarmee het merk al enkele jaren uitpakt wordt stilaan verlaten, men broedt thans op een nieuwe campagne. Maar Leffe Printemps kan perfect het frisse aperitiefmoment invullen. Het is aan de zoete kant, maar eerder zacht dan plakkerig zoet. Men gebruikt kruidnagel en vanille, wat het bier een delicaat parfum geeft. Eigenlijk is het best goed in balans, het blijft elegant. Laat ons stellen dat een geoefende bierproever hiermee niet echt aan zijn trekken komt, want die verwacht meer karakter en complexiteit. Maar je zou het kunnen vergelijken met een roséwijn. Op een terrasje, als het lekker warm is, laat je een ijsemmer aanrukken met een roséwijn. Om smaakvol van door te drinken en verder niet over na te denken. Neem dus de gelegenheid te baat om altijd een ijsemmer te vragen voor dit bier, en drink het als een elegant aperitiefje, met een fris hapje erbij, niet te complex, wat salami, kaasjes, radijsjes…zolang de voorraad strekt, want het is maar tot einde juni verkrijgbaar!
LEFFE PRINTEMPS
Herkomst: AB InBev, Leuven
Alcoholgehalte: 6.6 vol%alc
Uitzicht: goud-amber, met roestkleurige toets. Mooie schuimkraag met een berg-en dal structuur.
Aroma: delicaat, lichtjes gekruid.
Smaak en afdronk: vrij licht en zacht, “on the sweet side”, fruitig en mooi in balans. Weinig of geen afdronk.
Food pairing: eenvoudige aperitiefhapjes. Kaasmeester Van Tricht beveelt hier een Bouquet des Moines aan ( om in de abdijsfeer te blijven?), een gepasteuriseerde kaas van koemelk van de abbaye de Val Dieu uit het Luikse.
