Tempelier

Tempelier

De eerste keer dat ik een Tempelier dronk was in het gezegende jaar 1976. Het was toen snikheet die zomer, en op een feestje in de brouwerij “De Sleutel” van de familie Smets te Betekom vloeide hun zware blonde Tempelier rijkelijk, ik herinner me nog enkele vrienden die het bier onderschat hadden en “ dronken als een Tempelier” afgevoerd werden.

Met het verdwijnen van de brouwerij verdween ook het merk Tempelier. Het belandde in de merkenportefeuille van een andere brouwerij maar die deed er niets mee, zodat het merk op een zeker moment vrij kwam. Jef Keersmaekers van de gelijknamige brouwerij uit Turnhout kon er de hand op leggen en liet het opnieuw registreren. Hij begon aan een nieuw bier te werken, samen met de brouwmeester van Brasserie Du Bocq, Xavier Lhierneux, die ook alle Corsendonk-bieren voor zijn rekening brouwt.  Hij liet me een proefbrouwsel proeven tijdens Horeca Expo, maar dat vond ik nogal aan de zoete kant, het leek wel een Italiaans “Birra Rossa”, rood bier is daar heel populair. Jef sleutelde verder aan het bier en uiteindelijk werd het een lekker droog bier, misschien was hij wel geinspireerd door de come-back van de hoppige bieren zoals we die enkele jaren geleden gekend hebben met bieren als Houblon Chouffe, Brigand IPA, Hopus en Hopsinjoor. Het bier werd uiteindelijk in juni 2009 gelanceerd.

Tempeliers vroeger en nu

De Tempeliers waren een monnikenorde die in de periode van de kruistochten ten strijde trokken naar het Heilig Land. Het waren monniken-ridders die een wit kleed droegen met daarop het beroemde rode tempelierskruis. Ze leefden vooral van schenkingen, en vergaarden zo heel wat eigendommen. Na een bestaan van tweehonderd jaar kende de orde haar einde toen de Bourgondische koning Filips de Schone haar verbood in het jaar 1307, na een veroordeling door Paus Clemens V. Hij wilde in het bezit van hun eigendommen komen maar dat mislukte: zo belandden er (uit wraak) een zeshonderdtal Tempeliers op de brandstapel. Maar wat gebeurde er met de 9000 overgeblevenen?  Dat vernamen we van Groot Prior Magister van de Autonome Priorij van de Strikte Observantie van de Souvereine en Militaire Orde van de Tempel van Jerusalem de heer  Michel Da Costa Fernandes, een sappige Antwerpenaar van Portugese afkomst. Velen gooiden “hun kap over de haag’ en trouwden. Een deel van de monniken ging over in andere orden, een ander deel trok naar Spanje en Portugal om er de orde verder te zetten. Zo was Vasco Da Gama een Tempelier bijvoorbeeld. Zelfs in Schotland werden er op een slagveld uit de 16de eeuw nog tempeltekens gevonden. Napoleon heeft de orde terug opgericht maar in 1870 was er tijdens de tweede republiek aldaar geen tolerantie meer voor de Tempeliers, ze weken dan maar uit naar België, waar ze tijdens Wereldoorlog 2 de interesse opwekten van de Nazi’s. Alle archieven werden in sneltempo verhuisd naar Portugal, waar de huidige grootmeester een zoon is van Graaf de Sousa Fontes uit Lissabon.

De naam “Tempelier” roept onmiddellijk connotaties op met een goed en lekker bier, dat was het ook vroeger en is het nu weer. Terwijl we genieten van het goudkoperkleurige,  fruitige en lekker droge bier denk ik ook aan

Interessante food pairings : vleesgerechten als Côte à l’os of filet pur zullen er goed bij gaan, waarbij het bier in een mooie ijsemmer op tafel komt met grote wijnglazen, zoals het hoort.

Jef werd inmiddels ook opgenomen in de Orde der Tempeliers, als “Frater ad honorem in terminis” Wat een brouwer toch allemaal niet kan meemaken. Hij eindigt ons leuke gesprek met een oproep om België te behouden, we zijn dichtbij nieuwe verkiezingen. En ook ons koningshuis! Bier en chocolade zijn Belgisch, met een torenhoog imago in de wereld. Daar mag je niet aan tornen!

Proeven 

6 VOL%ALC in 33cl of 75cl fles
Uitzicht: koperkleurig, met weelderige witte schuimkraag (noot: het bier parelt mooi in het machtige kelkglas, versierd met het tempelierskruis, het zegel en rondom de paardjes met de twee tempelier-ruiters)
Aroma: fris, floraal van de Saaz-hop.
Smaak: volmondig, fruitig, met een “clean aftertaste’, een fijn-bittere, droge afdronk. Heel verfrissend en karaktervol, maar toch niet zwaar.
Food pairing: dit bier kan zowel bij vis als vlees, maar zal het zeker heel goed doen bij mosselen en rood vlees.

 

Bron: Ben Vinken, De Morgen Magazine