De categorie, dat zijn blonde abdijbieren van rond de zes graden alcohol. Hun oorsprong ligt in Frankrijk: toen Stella Artois destijds een brouwerij in Armentières had en zo toegang had tot de Franse markt, werd er in de jaren zeventig een speciale Leffe gebrouwen zoals de Fransen hem graag hadden: blond en niet bruin. Maar wel met de lekkere alcoholgraad van 6,5. Dat was eens iets anders dan het fletse pilsje van Kronenbourg. Leffe Blond werd een groot succes in en rond Parijs, ik herinner me nog in de jaren tachtig de abribussen op elke hoek van de straat, “ La connaissance est au bout du voyage” , een prachtige slogan die alles zegde: je moet eerst leren pils drinken, maar daarna wacht de beloning, een hoge gistingsbier met meer smaak en alcohol. Neem daarbij de sacrale uitstraling van een abdijbier met zijn imposante kelkglas…ook in ons land zou dit lukken. En wordt er vandaag meer blond dan bruin abdij- of trappistenbier gedronken, na de lancering van het blonde Leffebier in het begin van de jaren negentig.
Tongerlo heeft een heel verhaal. Brouwerij Haacht, die een licentie heeft van de Norbertijnerabdij van Tongerlo, liet het bier lang elders brouwen, maar bekwaamde zich als pilsbrouwer door de jaren heen in de processen van hoge gisting en hergisting op fles. Met een engelengeduld, brouwer van der Kelen is overigens ook een wijnboer, hij bezit een prachtig wijnkasteel in de Haut St. Emilion, Chateau de la Grande Barde. Hij weet hoe een goede wijn of bier moet smaken. Vandaar is het ook een feest als je vandaag een Tongerlo blond drinkt. Het heeft niet de complexiteit en fruitigheid van de tripel, maar als doordrink-speciaalbier ( waar je toch in een aangename roes van komt) staat het als een huis. Ik ben er al een paar dagen van aan ‘t genieten, s’middags doe ik een flesje open bij een boterham met kaas. Waarom doet iedereen dat niet? Het bier is niet zwaar, dus de rest van je dag is er niet aan. Maar wat een smaakrijkdom, want in tegenstelling tot de grote broer Leffe is dit blondje hergist op de fles, en dat maakt nu juist het verschil. Het zoete van de mouten en kandijsuiker wordt op die manier mooi gesublimeerd met fruitige en bittere toetsjes. Van die heerlijke blonde zoals Tongerlo Blond zijn er nog wel wat te vinden in ons land, en in volgende rubrieken gaan we er zeker nog een paar aan bod laten komen. Onbekende pareltjes voor elke dag! We zouden er wat trotser op mogen zijn.
Herkomst: Brouwerij Haacht, Boortmeerbeek.
Fles: 33cl
Alcoholgehalte: 6,5 vol%alc
Uitzicht: goudblond, mooi wit en wandklevend schuim. Visueel duidelijk een broertje van de befaamde Prior.
Aroma: fris en floraal
Smaak: de eerste aanzet is zacht, neigend naar zoet. Volmondig, smooth, met lichtdroge afdronk. Echt een smaakvolle doordrinker.
Food pairing: elke halfharde kaas is hier lekker bij, maar wij hadden toevallig een Nazareth in huis, een soort gatenkaas à la Emmenthal, van eigen bodem. De pairing was hemels.
