Deze rubriek heet ‘Bier Hier”. Voor één keer gaan we toch eens een (kleine) uitzondering maken want net over de grens, in het Brabantse plaatsje Berkel-Enschot, staat de zevende trappistenbrouwerij ter wereld ( naast zes in België), namelijk de abdij van Koningshoeven, bekend voor haar La Trappe bieren. Deze cistercienzer-monniken besteedden hun brouwproces uit aan Bavaria, de Nederlandse brouwerij uit Lieshout, bekend van de Dutch Dress afgelopen WK voetbal. Dat is inmiddels al zo’n tien jaar geleden en ondertussen verwierf La Trappe ook terug het label ‘authentic trappist brewery”, nadat ze dat een tijdje waren kwijtgespeeld. Er wordt immers “intra muros” gebrouwen en de abdijbrouwerij is natuurlijk nog steeds de eigendom van de trappisten, die overigens een handje toesteken in de productie ( vooral bij de verpakking). Bovendien worden de beslissingen genomen door een dubbele directie, paters en leken. Het gamma van de brouwerij is omvangrijk: witte trappist, bockbier, blond, dubbel, tripel en quadrupel. Dit laatste bier heeft tien graden alcohol, is roodkoper van kleur en is een complex geheel van karamel, een fruitige zoetheid en gistig-moutige toetsen. Wat zou er gebeuren als we dit bier op eik leggen, zo redeneerde lekenmanager Thijs Thijssen na een bezoek aan enkele craft brewers in de Verenigde Staten, o.a. “The Lost Abbey” in San Diego. Net één jaar geleden was ik er toevallig op bezoek en verklapte hij me dat er in een schuurtje portvaten lagen met La Trappe Quadrupel erin. Het maakte me bijzonder nieuwsgierig en vorige maand konden we eindelijk – in het kader van ons tastingprogramma “Bier op Hout” dat nu loopt in Bierpassie Magazine- het afgewerkt product proeven, fraai gepresenteerd in flesjes van 37,5 cl met kurken stop. We werden niet teleurgesteld. Ik wist wel dat dit zou werken, de Amerikaanse microbrouwers zijn er volop mee bezig, het is de nieuwe hype daar om te experimenteren met bier op hout. Hoewel…alle bieren zijn er niet voor geschikt. Onvervaard en niet gehinderd door enige voorgeschiedenis proberen de Amerikanen alles uit, en dat lukt niet altijd! Zo slaan ze bij de oak aged stouts de bal behoorlijk mis, want hier brengt lagering op hout geen meerwaarde. De smaken van de gebrande mouten zijn immers zo intens dat ze de subtiele houttoetsen gewoon plat slaan. Niet zo bij de La Trappe Quadrupel, die duidelijk een meerwaarde krijgt na zijn verblijf van één jaar op hout. Leuk is ook dat je op het etiket een website vindt, die je kan raadplegen welk type eiken vat gebruikt is voor het bier dat je aan het proeven bent, nu zijn dat portvaten, maar Thijssen gaat ook experimenteren met bourbon en wijnvaten. Net zoals in de whiskywereld, waar heel wat single malts in “boutique distilleries” na 12 jaar eik nog een ‘tokay” of “sauternes” finishing krijgen, ze gaan nog één jaar op een vat waarop deze of gene wijn heeft gerijpt, voor dat extra toetsje in de smaak.
Wie zei er nog dat de Trappisten conservatief zijn? Hopelijk krijgt dit in België ook navolging, ik zou bv. een Rochefort 10 of een Chimay Grande Réserve wel zien zitten na een jaartje op eiken vaten….
