De eerste keer dat ik dit bier proefde was in 2001, in het gezelschap van de beroemde beerhunter Michael Jackson. Hij werkte toen voor een internet-bierclub “The Michael Jackson rare beer club’ en de mensen achter de club vroegen mij ook regelmatig advies over nieuwe, excentrieke Belgische bieren die ze dan in primeur konden aanbieden aan hun Amerikaanse leden. Zo kwam ik op het idee om aan brouwerij Bavik te vragen om hun Petrus-oud bruin bier eens unblended, straight from the oak aan te bieden voor deze club. Brouwer Ignace de Brabandere was terughoudend, maar na lang aandringen besloot hij dan toch een batch van dit bier te maken en af te vullen, tenslotte was het weer een container verkocht. Het resultaat was verbluffend ( ik wist dat wel): het eerste “bleke” roodbruine bier, onversneden en recht uit het eiken vat, waar het twintig maanden op gerijpt had, was geboren. Ik verklaar even nader. De Westvlaamse roodbruine bieren ( type Rodenbach, Petrus Oud Bruin e.d.) zien erook roodbruin uit. Daarom noemt Michael Jackson deze stijl de red beers. Brouwer Jan Toye ( die eigenaar is van Rodenbach) spreekt ook van bieren met gemengde gisting, want ze starten als hoge-gistingsbier, maar hun verblijf op eiken foeders zorgt voor een verzuring, door lactobiose. Bij Rodenbach is de kleur rood, maar Petrus Aged Pale is duidelijk “oud goud tot brons”, een heel andere en blekere kleur. Dat is op zich al intigrerend, een contradictie met de stijl, net zoals je van een witte Zinfandel-wijn zou spreken. Het geheim zit hem in het gebruikte mout: dit bier is enkel met bleke mouten gemaakt, waar de Rodenbachs Weense mouten gebruiken die voor die typische rode kleur zorgen. Bovendien rijpt het bier niet op eigen geconstrueerde foeders zoals bij Rodenbach, maar op vaten waar Calvados op gelegen heeft en die geimporteerd worden uit Brive-la-Gaillarde in Frankrijk en ter plaatse worden in mekaar gezet door de Franse maître-tonneliers.
Samen met Michael moesten we nog een naam voor het bier vinden. Michael kwam uiteindelijk met de naam “aged pale”, die vlag en lading dekte. “Aged” wijst op het lange verblijf op eiken vaten, “pale” naar de bleke kleur. Tegelijkertijd is er een verwijzing naar fijne oude sherry, iets dat duidelijk ook in de smaak terugkomt. De mensen van Bavik vonden het geen geweldige naam, “aged” kwam hen oudbollig over en “pale” zou wijzen op een licht biertje ( denk aan de pale ale). Omdat het toch maar voor éénmalig gebruik was gingen ze akkoord. Ze zetten een oude ton op het etiket en de Petrus Aged Pale kon vertrekken. Gelukkig was er nog wat bier over, en dit werd ‘al stoemmelings” aangeboden aan toevallige bezoekers, klanten, vrienden en bierliefhebbers….deze laatsten vonden dit bier uit de kunst, en het bier werd op deze manier een beetje een cultbier, enkel te proeven op bierfestivals. Sindsdien trekt de brouwerij één keer per jaar een brouwsel op flessen. Gelukkig maar, want het is een bangelijk bier, om het in Antwerpse termen te zeggen. Voor gevorderde bierliefhebbers natuurlijk. Enkel verkrijgbaar op de brouwerij. (www.bavik.be).
