Om een of andere reden schijnt steeds de zon als ik in Chimay kom. In mei van vorig jaar voor de opnames van ‘De Biersommelier”, toen we voor Chimay Cinq Cents kwamen. Nu weer einde november voor een persconferentie rond de groene investeringen. Dat is meteen goed nieuws voor de 300 vierkante meter zonnepanelen die dit jaar nog gepland zijn. En dat is maar één van de talrijke investeringen. Brouwingenieur Pierre Etienne en Productieleider Dominique Denis gaan er prat op dat ze hun ecologische voetafdruk reeds verkleind hebben met 18,6% vergeleken met 2001. Dit jaar halen ze de 50 percent. Hiervoor werd een miljoen euro geinvesteerd, het project ‘K50’ Als ze ons meenemen door de bottelarij en de brouwzaal wordt alles snel duidelijk: overal werd er nagedacht om een zo rationeel mogelijk energieverbruik te realiseren. Hiervoor zorgen o.m. snelheidsregelaars aan de pompen en motoren, kleine compressoren, een speciale spoelmachine voor nieuwe flessen ( vroeger gingen die mee in de gewone spoelmachine, maar die is bestemd voor gebruikte flessen en verbruikt meer). Spaarlampen, lichtkoepels in de magazijnen, een nieuwe Stromboli-brouwketel met de nieuwste technologie op gebied van energiebesparing….met als sluitstuk de warmtewisselaar die de warmte-overschotten van de brouwerij recupereert en daarmee de volledige abdij verwarmt. Zelfs de energie uit de wortdampen die uit de kuip opstijgen wordt gerecupereerd. Ook wordt het rijdend personeel opgeleid om minder te verbruiken met vrachtwagens of auto’s: ecorijden.
Dit alles zorgt ervoor dat de brouwerij om één liter bier te maken de helft van de CO2 uitstoot dan die in 2001. We wisten al dat de trappisten met de brouwerij in eerste plaats als doel hebben om de kloostergemeenschap in leven te houden, en voor een deel bij te dragen tot de ontwikkeling van de plaatselijke economie en werkgelegenheid. Dit caritatieve doel wordt vertaald in 95 arbeidsplaatsen in de brouwerij en kaasmakerij. Dat zou zeker met minder kunnen, maar dat willen de paters nu net niet. Zo zou bijvoorbeeld de bottelarij gemakkelijk met 2 werknemers kunnen draaien, ipv de tien die er nu rondlopen. Maar werk in deze armste streek van het land ( het zuidelijkste puntje van Henegouwen) is o zo belangrijk. De brouwerij doet het goed, kan haar omzet in deze barre tijden zelfs handhaven ( 160.000 hectoliter per jaar!), dankzij de belangrijke export, het bier is in meer dan veertig landen aanwezig en geniet er van een extreme hoge status. Met de groene investeringen geeft de trappistengemeenschap een moderne, eigentijdse invulling van haar doelstellingen, een beetje avant-gardistisch zelfs. De paters geven het groene voorbeeld, dat is duidelijk. En daar drinken we in deze koude dagen een hartverwarmende “blauwe” Chimay Grande Reserve op.
