Brugse Zot, brewed in Bruges: Successtory blijft duren

Brugse Zot, brewed in Bruges: Successtory blijft duren

Het is niet te doen, je hebt de deur van de Halve Maan nog niet dichtgedaan of Xavier Vanneste (foto) heeft weer een nieuwe prijs in de wacht gesleept. Goud in Australië, en nu ook weer de tweede keer goud op de World Beer Cup naast de JCI-award van  “Jonge Vlaamse ondernemer 2008”. De blonde brouwer van 28 lentes blijft er superrustig bij. Het hout waaruit echte managers zijn gesneden.

Redenen genoeg om terug aan te kloppen voor een gesprek. Bierpassie komt graag naar Brugge, het is een mooie stad en er is lekker bier te proeven. Xavier ontvangt me in zijn nieuwe kantoren, maar we trekken al snel naar de brasserie om er een Brugse Zot “unfiltered” te degusteren. 
“We zijn drie jaar bezig, en dit jaar alweer verdubbeld” lacht Xavier, die nu al 10.000 hectoliter op de teller heeft staan. Dat had hij echt niet durven dromen toen hij er aan begon. Hoe verklaart hij het ongewone succes? Bier gaat normaal nooit zo vlug...
“ Brugse Zot blijft een verhaal van authenticiteit, de roots in Brugge van onze brouwersfamilie, nu al in zijn zesde generatie, en het pand hier...” Bier is in wezen een lokaal gegeven, en als je in je eigen streek ‘incontournable” bent sta je heel sterk. De economist in Xavier komt ook boven: ‘ we moeten nu voor gezonde groei gaan, zodat we onze hoge prijszetting kunnen handhaven. En onze grote bottleneck, de gistingscapaciteit opdrijven. Er komen hier binnenkort twee grote gistingstanks bij, die onze huidige capaciteit van 10.000 hl ineens verdubbelen tot 20.000. “
Ondertussen proeven we de ongefilterde versie van de Brugse Zot, uit de tapkraan getapt. Dat is toch een ander bier? Ik vind het wat aan de fletse kant. En als marketeer denk ik onmiddellijk: hoe zit dat met de productconsistentie? Xavier geeft me niet helemaal ongelijk, maar wijst toch op het geloofwaardigheidskarakter van een lokaal vergist en getapt bier ( de flessen worden elders gebotteld wegens gebrek aan ruimte en bottelmachines). “De Brugse Zot die je hier drinkt heeft het pand niet verlaten, gaat van tank naar tap, net zoals in alle huisbrouwerijen. Het bier smaakt daardoor ook niet altijd hetzelfde, maar daar malen de 100.000 bezoekers per jaar niet om. Na hun rondleiding storten ze zich op het bier dat in sierlijke glazen vers getapt wordt.” 
Brugse Zot in fles bestaat nu in blonde en bruine versie, maar Xavier werkt thans aan het allerhoogste: een Brugse Zot Tripel. Hij laat zich daarvoor bijstaan door de beste adviseurs, zoals Marc Knops en vooral Professor Willy Delvaux van de KUL. Benieuwd wat dit gaat worden, daar komen we zeker voor terug.
Voor het najaar is ook terug een Brugs Bokbier voorzien, voor de Nederlandse markt uiteraard. Misschien alleen al de moeite om naar het Bokbierfestival te trekken, tussen al die zoetigheid zal er terug wat hop en body zitten.
Gaat het toch niet wat te snel? Hoe kan Xavier dit allemaal verder gefinancierd krijgen? Hij maakt er zich niet te druk om, zijn bedrijf maakt winst en een vreemde partner ziet hij niet direct zitten. “ We komen er wel uit, door hard te werken en niet te zot te doen”. Weer die Westvlaamse nuchterheid.  Brugse Zot is here to stay.

Bron: Ben Vinken, BierPassiemagazine 2008, nr. 39