blond en briljanthelder, bekroond met een fijn, wit en sterk wandklevend schuim ondanks het feit dat er nauwelijks koolzuurgaspareling is
De eerste indruk van deze Hopus is honing en bloemen; specialisten ter zake meenden lavendel – of accaciahoning te herkennen, zodat al snel de link naar marseillezeep werd gelegd. Ondanks het feit dat het rugetiket vermeldt dat in dit bier vijf verschillende hoppen verwerkt zitten valt dit niet op in de geur.
Eerst komt het bier aangenaam lichtzoet over, daarna komt een weliswaar lichte maar scherpe bitterheid opzetten, die medicinaal aandoet. Zacht en pittig tegelijk, maar ook olieachtig in de mond. Stefaan legt zelfs de
link naar levertraan! De afdronk is vrij kort en laat op het gehemelte dezelfde bitterheid achter.
