Echt Kriekenbier: een Vlaamse Bourgogne

Echt Kriekenbier: een Vlaamse Bourgogne

Er zijn niet zoveel Kriekbieren waar ik wild van ben. Echte kriekbieren kan je op één hand tellen. Meestal zijn het ‘oude Kriek’bieren, een Europees beschermd bier. En dat gemiddeld lambiek van één jaar moet bevatten, waarop minstens een seizoen echte krieken hebben gelegen. Uit goede bron vernamen we trouwens dat er twee bieren bij komen: Boon gaat een Oude Kriek Marriage Parfait uitbrengen, en Timmermans bereidt een oude Kriek voor. Maar de geuzemakers hebben niet het monopolie! In Oudenaarde heb je nog Liefmans en in Eine Cnudde die kriek maken op basis van oud bruin bier. Maar ergens in het verre West-Vlaanderen is er ook nog een kleine brouwer die zijn krieken laat rijpen op oud bruin bier, in eiken foeders. Het is Carl Verhaeghe, lid van de “Belgian Family Brewers’ en misschien kent u beter zijn “Duchesse de Bourgogne’ het zoetzure bruine bier dat hoge ogen gooit in het buitenland en in een heel mooie fles zit, met de beeltenis van Maria van Bourgondië, die in Brugge het levenslicht zag in 1457. In het plaatsje Vichte staat sedert 1891 de brouwerij, die steeds van vader op zoon overging. Het was trouwens vader Jacques Verhaeghe  (die nog steeds een handje meehelpt) die het kriekbier na de tweede wereldoorlog op punt stelde, geinspireerd door het opvallende succes van de Kriek Bellevue. Op lichtjes verzuurd bruin bier rusten gedurende vier maanden Gorsemse krieken, die komen elk jaar rond de tweede week van juli binnen. Tegen het einde van het jaar heb je dan 100% natuurlijk kriekenbier, dat opvallend zwaarder is dan de courante kriekbieren. Het alcoholgehalte is 6,8 vol%alc, heeft u dat al geproefd? Dat komt doordat het gebruikte basisbier zwaarder is. Elk jaar smaakt het “Echt Kriekenbier” ( de naam is niet zo commercieel, maar “Kriek’ is beschermd door de lambiekboeren) anders, vorig jaar was het een slechte zomer, dit jaar mochten we niet klagen en waren de krieken van zeer hoge kwaliteit. Tijdens een recent bezoek nam Carl Verhaeghe me mee naar zijn “local” ( zo noemde wijlen Michael Jackson zijn stamcafé). Daar konden we het bier eindelijk proeven, daar waren we voor gekomen.

Bron: Ben Vinken, De Morgen Magazine